We vieren Kerstmis. Want we zijn blij. Jezus is immers gekomen! Om eerlijk te zijn, dat was dringend nodig. En om maar even realistisch te blijven: we waren veroordeeld en van God gescheiden (1) Zo was onze toestand. Door de zonde. We waren voor eeuwig verloren.
Het is zo indrukwekkend, dat God daarvoor een oplossing zocht en dat Hij die ook vond. In zijn Woord, zijn Zoon. Die zou ons oordeel op zich nemen.
En al even indrukwekkend is het, dat zijn Zoon, zijn Woord, dat over Gods liefde en redding spreekt (2), zo één met Hem is, zo waar is, dat Hij bereid was, zichzelf hiervoor te geven (3), het verlangen van zijn Vader te volgen. Bereid om zich door de handen van zondaars te laten opofferen, voor henzelf en voor ons. Terwijl Hij voor hen bad: Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen (Lucas 23:34).
Wat God voor je in petto heeft
Het is buitengewoon, dat Hij bereid was, daarvoor naar de aarde te komen, als foetus in de moederschoot te groeien en als kind geboren te worden. Vervolgens het menselijke bestaan door te maken en tenslotte op de meest gruwelijke manier het oordeel te ondergaan: ... Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten? (Matteüs 27:46). Voor ons! Opdat wij zouden leven, gered voor de eeuwigheid. Dat is toch pure liefde!
Een God die zó is, is toch de meest geloofwaardige God die er maar kan zijn! En zo’n Redder, die voor je gegaan is tot het einde (4), is toch wel de eerste, aan wie je je over durft te geven. En die je nooit meer zou willen missen!
Dat is de realistische boodschap van Kerstmis! Die je alle reden geeft, erop te vertrouwen, dat Hij ook het beste weet welke weg noodzakelijk voor je is, om te bereiken wat God voor je in petto heeft: de volmaaktheid (5). Te worden wie je voor Hem bent (*).
Uit volle borst
Als de engelen al zongen, toen Jezus werd geboren, hoe uitbundig zullen ze dan wel juichen, wanneer dat volmaakte komt. Vooraf al bij Jezus’ naderende komst naar de aarde, maar voluit bij de realiteit van God, wonend temidden van zijn geredde kinderen op de nieuwe aarde (6).
Vrede op aarde bij mensen van het welbehagen, zongen ze destijds al (7) en zingen ze dan uit volle borst! En wij doen met hen mee! Vandaag al: ‘Ere zij God. In de hoge en ook bij ons op aarde!’
Feestelijke kerstdagen gewenst!
Print hier uit ...
|
Uit de Bijbel:
(1) Genesis 2:16-17.
... van de boom van de kennis van goed en kwaad, daarvan zul je niet eten, want ten dage, dat je daarvan eet, zul je zeker sterven (= voor eeuwig van het leven afgesneden zijn - AvdS).
(2) Johannes 3:16.
... zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder, die in Hem gelooft, niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben.
(3) Jesaja 55:11.
... zo zal mijn Woord, dat uit mijn mond uitgaat, ook zijn: ... het zal doen wat Mij behaagt en dat volbrengen, waartoe Ik het zend.
(4) Johannes 13:1.
En vóór het Paasfeest, ..., heeft Hij de zijnen (= zijn discipelen - AvdS), ..., liefgehad tot het einde.
(5) 1 Korintiërs 13:10.
Doch, als het volmaakte komt, zal het onvolkomene afgedaan hebben.
(*) Lees ook: ‘Je wordt wie je bent’ (LH-102).
(6) Openbaring 21:3.
... Zie, de tent (= woonplaats - AvdS) van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal bij hen zijn.
(7) Lucas 2:13-14.
En plotseling was er bij de engel een grote hemelse legermacht, die God loofde, zeggende: Ere zij God in de hoge, en vrede op aarde bij mensen van het welbehagen (= mensen in wie God behagen heeft - AvdS).
|