Eindelijk rust!
Eindelijk rust!
door Arie van der Stoep
Moe van alles? Moe van de strijd, moe van de pijn, de vragen, de mensen om je heen, alle onzekerheid, van alles wat móet? Heel wat mensen in de Bijbel kenden dat. En zij vonden het antwoord. Beter gezegd: God gaf het hun. Tegen Mozes zei God: Bij Mij is een plaats waar je op de rots kunt staan. (1) En tegen Elia: Treed naar buiten en ga op de berg staan voor het aangezicht van de HEER. (2) En David getuigde: Hij bergt mij in zijn hut ten dage van het kwaad, Hij verbergt mij in het verborgene van zijn tent, Hij plaatst mij hoog op een rots. (3) Gods antwoord was: een rots! Over de moeilijkheden heen David vermeldt het gevolg van het verkeren op die rots: En nu heft mijn hoofd zich op boven mijn vijanden rondom mij. (4) Ten overstaan van al die vijanden die hem belaagden, kreeg hij weer moed en perspectief. Hij kon verder kijken, over de moeilijkheden heen. Mozes, Elia, David, alle drie werden door God op een rots geplaatst. Alle drie hadden daar een ontmoeting met God en vonden bij Hem de rust of het antwoord dat ze nodig hadden, of beide. Feitelijk was Hijzelf hun rots. Ook ik heb een rots: Jezus! (5) Op Hem mag ik steunen. Op Hem mag ik mij beroepen. Door wat Hij heeft gedaan, mag ik dichtbij God komen en wil Hij zich aan mij openbaren. Bij Hem vind ik antwoord op mijn vragen. En bovenal: rust! De bijzondere rust van zijn aanwezigheid. Rust en herstel Want één ding mag ik leren. Natuurlijk verheugt God zich als ik tot Hem kom om Hem te aanbidden, toe te juichen en Hem te eren. Maar ik mag ook in de stilte bij Hem zijn, zijn vrede ontvangen en zijn liefde. (6) En juist vanuit die stilte spreekt Hij tot mij, tot mijn hart. (7) Toen zijn discipelen bij Jezus terugkwamen van een enerverende en vermoeiende opdracht, nam Hij hen mee naar een stille plaats, om met Hem alleen te zijn. (8) Hij wilde hen in zijn nabijheid en alleen met Hem op verhaal laten komen. Ook ik mag in de stilte Hem zoeken, bij Hem zijn en daar een plek van rust en herstel vinden. Net als David: Immers heb ik mijn ziel tot rust en stilte gebracht als een gespeend kind bij zijn moeder; als een gespeend kind is mijn ziel in mij (Psalm 131:2). |
Uit de Bijbel:
(1) Exodus 33:21.
(8) Marcus 6:31.
|
Print deze pagina hier uit ...
Reageren? Klik hier... (Als je geen reactie verwacht) of hier... (Als je wel een reactie verwacht, bijvoorbeeld als je een vraag hebt).
ATTENTIE!! - Overname van artikelen
© LET OP! De op deze website gepubliceerde artikelen mogen
alleen met toestemming van de schrijver en eigenaar van de site
overgenomen en/of gepubliceerd en/of vermenigvuldigd worden,
behoudens waar dit anders is aangegeven. Voor het aanvragen
van deze toestemming en/of voor contact hierover kunt u
gebruik maken van de Contactpagina.
We hebben God nodig,
omdat Hij de vervulling van ons leven is,
de reden van ons bestaan.