Als God iemand roept, is dat een doordacht besluit, waarop Hij niet terugkomt, maar waarvan Hijzelf de volle consequenties neemt.

Mocht ik mij ook maar even afvragen of God mij wel echt heeft geroepen om Hem te dienen in zijn Koninkrijk, of zelfs om zijn kind te zijn, dan geeft Paulus daarop een onmiskenbaar antwoord: ‘Gods roeping is onberouwelijk.’ (1) Dat betekent: God houdt aan die roeping vast. Hij zal nooit op zijn schreden terugkeren. Toen God Israël riep om zijn volk te zijn (2), was één ding zeker: zijn keuze voor Israël gold voor eeuwig. (3)

Goddelijk principe

Dat blijkt vandaag. De profetieën over een terugkeer van Israël naar het beloofde land zijn in vervulling gegaan. (4) En nog steeds keren Joden terug naar hun land. Daarmee roept God het volk opnieuw op, om naar Hem te luisteren en te geloven dat zijn roeping om zijn volk te zijn, nog steeds geldt. Velen onder hen hebben die roepstem van God ook herkend. Jezus is voor hen de beloofde Messias geworden, die hen terugbrengt onder Gods vleugels, als zijn volk.

Daarom weet ik, als ik het Evangelie lees, dat Gods blijde boodschap ook voor mij is. Door die boodschap heeft Hij mij geroepen om een kind van Hem te worden. Dat was zijn uitnodiging, zijn roeping voor mij, die Hij nooit ongedaan zal maken. Door daarop ‘ja’ te zeggen, ben ik een kind van God geworden. Dat heeft Hij gezegd. (5)

En ook als God mij heeft geroepen voor een bepaalde verantwoordelijkheid in zijn Koninkrijk, geldt dit goddelijke principe. Hij wil dat ik daaraan in geloof zal vasthouden. Hij gaat zelfs nog verder!

God voorziet

Toen God Mozes riep om Israël uit Egypte te leiden (6), gaf Hij hem niet alleen die roeping, maar voorzag Hij hem tevens van alles wat hij voor de uitvoering van die bovenmenselijke taak nodig had. Hij leerde hem hoe hij moest handelen, stuurde Aaron om naast hem te staan, voorzag hem van bovennatuurlijke kracht en verleende hem gezag bij Israël, zowel als bij de Egyptenaren.

God voorziet ook mij van wat ik nodig heb voor de vervulling van zijn roeping voor mij. (7) Dat is zijn belofte en tevens het bewijs van die roeping. Ik mag geloven: ‘Gods keuze voor mij staat vast. Hij zal mij daarom ook de leiding, de kracht, de wijsheid en de middelen geven, om zijn roeping te kunnen volgen.’ Want die is onberouwelijk.’ (8)

Uit de Bijbel: 

(1) Romeinen 11:29.
De genadegaven en de roeping van God zijn onberouwelijk.

(2) Exodus 6:6a.
Ik zal Mij u tot een volk aannemen en Ik zal u tot een God zijn.

(3) Romeinen 11:1.
Ik vraag dan: God heeft zijn volk toch niet verstoten? Volstrekt niet!

(4) Jeremia 32:37.
Zie, Ik verzamel hen uit al de landen, waarheen Ik hen in mijn toorn en gramschap en grote verbolgenheid zal verdreven hebben, en Ik zal hen naar deze plaats terugbrengen...

(5) Johannes 1:12.
... allen, die Hem (= Jezus - AvdS) aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen van God te worden, ...

(6) Exodus 3:10.
Nu dan, ga, Ik zend u tot Farao, om mijn volk, de Israëlieten, uit Egypte te leiden.

(7) Matteüs 28:20.
... zie, Ik ben met jullie al de dagen tot aan de voleinding van de wereld.
    1 Korintiërs 1:7.
Zodat jullie ten aanzien van geen enkele genadegave te kort komt, ...

(8) 2 Korintiërs 1:20.
Want hoevele beloften van God er ook zijn, in Hem is het: Ja! Daarom is ook door Hem het: Amen, tot eer van God door ons.