Aan het einde van zijn leven riep Mozes nog eenmaal heel Israël bijeen. Nog eenmaal wilde hij hun de betekenis van de Wet voorhouden. Maar hij deed nog iets. En dat is ook voor ons van belang.

Hij openbaarde hun de betekenis van Gods handelen met hen in de afgelopen veertig jaar in de woestijn, de achtergrond van de moeilijkheden die ze hadden doorstaan. Want waarom laat God dingen in ons leven toe?

Mozes’ antwoord was: ‘Verbaas je niet over die moeilijkheden. Gods weg met jullie was erop gericht, jullie te verootmoedigen’. Dat is: te maken dat jullie zouden buigen voor Hem, klein zouden worden tegenover Hem en naar Hem zouden gaan luisteren. Dat jullie je eigen ideeën en voorwaarden zouden opgeven en zijn weg zouden accepteren (1). God behandelt jullie als zonen’ (2).

Ons verzetten

Ja, God wil zonen. Mensen voor wie hun eigen verlangens en ideeën niet langer prioriteit hebben, maar Gods doel voor hen. Bij wie hun zelfbeeld niet langer wordt bepaald door hun verleden, hun opvoeding, door wat de wereld of zijzelf vinden, maar door wat ze voor Hem betekenen (3).

‘Daarom,’ zei Mozes, ‘stelde God jullie op de proef. Hij wilde zien wat er in jullie hart was’ (4). En niet alleen voor zichzelf. Hij weet dat allang. Maar Hij wilde je ontdekken aan de verborgen dingen van je hart, opdat je daarmee kon afrekenen.

Dat doet God nog steeds. Juist zijn liefste kinderen hebben daar het meest mee te maken. We kunnen ons daartegen verzetten. Maar we kunnen ons ook bekeren, ons ‘verootmoedigen’ en ons aan Hem overgeven. Dan vormt Hij ons en gaan we beantwoorden aan Gods beeld en worden we als Jezus (5).

De leiding van de Heilige Geest

Op de weg daarheen leert God ons van het verborgen manna te eten: Jezus en het leven uit Hem (6). Dat leren we pas ten volle kennen langs die moeilijke weg van de beproevingen. Maar wanneer we ons daarin voor Hem buigen, zal Hij ons leven vullen met zichzelf. Dan worden we nog meer afhankelijk van Hem. Maar tegelijk worden we rijke mensen, die een volheid van leven leven, en rijpe mensen, die geestelijk volwassen zijn.

Dan raken we in ons denken, voelen en willen afgestemd op God. Dan steunt heel ons wezen op zijn genade en liefde. Dan is het natuurlijke niet meer onze norm, maar het geestelijke (7). Dan leren we te leven uit de leiding van de Heilige Geest (8).

Uit de Bijbel: 

(1) Deuteronomium 8:2a.
Gedenk dan heel de weg, waarop de HEER, jullie God, jullie deze veertig jaar in de woestijn heeft geleid, om jullie te verootmoedigen ...

(2) Deuteronomium 8:5.
Erkent dan van harte, dat de HEER, jullie God, jullie vermaant, zoals een man zijn zoon vermaant.
    Hebreeën 12:7a.
Als tuchtiging (= als opvoeding, correctie - AvdS) hebben jullie dit te dragen: God behandelt jullie als zonen.

(3) Efeziërs 1:5.
In liefde heeft Hij ons tevoren ertoe bestemd als zonen van Hem te worden aangenomen ...

(4) Deuteronomium 2b.
... om ... jullie op de proef te stellen, teneinde te weten, wat er in jullie hart was ...

(5) Romeinen 8:29.
... bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld van zijn Zoon, ...

(6) Deuteronomium 8:3.
Ja, Hij verootmoedigde jullie, deed jullie honger lijden en gaf jullie het manna te eten, dat jullie niet kenden, ..., om jullie te doen weten, dat de mens niet alleen van brood leeft, maar dat de mens leeft van alles wat uit de mond van de HEER uitgaat.
    Openbaring 2:17.
... Wie overwint, hem zal Ik geven van het verborgen manna, ...
    Johannes 6:48-51.
(Jezus zei:) Ik ben het levende brood, dat uit de hemel neergedaald is (het manna - AvdS). Indien iemand van dit brood eet, hij zal in eeuwigheid leven; ...

(7) 1 Korintiërs 15:46.
Doch het geestelijke komt niet eerst, maar het natuurlijke, en daarna het geestelijke.

(8) Romeinen 8:14.
Want allen, die door de Geest van God geleid worden, zijn zonen van God.