Is dit niet de test - dat, wanneer alles mij ontvalt, wanneer ik denk, op niemand meer te kunnen rekenen, en ik Gods aanwezigheid niet meer ervaar, dat ik dan toch geloof: Hij is er, Hij verlaat mij niet, Hij leidt mijn weg?

Psalm 91 zegt: Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, vernacht in de schaduw van de Almachtige (1). Dit zegt: wanneer ik met mijn vragen naar Hem toega, wanneer ik dus bij Hem schuil, valt zijn schaduw op mij. Dan wordt het stil. Dan zie ik Hemzelf niet meer. Zo dichtbij is Hij!

En dan weet ik tegelijk iets anders: Ik ben op de goede weg, op zíjn weg! Ook tegenover de vraag: ‘Heeft wat ik doe, nog wel zin, is het niet mijn eigen idee?’

Wandelen in geloof

Paulus werd vaak niet begrepen, zelfs vals beschuldigd. Hij had met strijd te maken, vanbinnen en vanbuiten (2). Maar zijn antwoord is: ‘Ik blijf vol goede moed, want wij wandelen in geloof, niet in aanschouwen’ (3).

De weg die ik ga, ga ik niet, omdat ik dagelijks een stem hoor die zegt: ‘Goed zo, jongen, ga door!’ Maar die ga ik, omdat God mij die heeft gewezen en ik op Hem vertrouw. Daarom vertrouw ik ook op zijn hulp daarvoor en op zijn verdere leiding. Ik probeer trouw te blijven, zolang Hij mij geen andere weg wijst!

Mijn zekerheid ligt niet in wat ik zie, maar in de Persoon in wie ik geloof. Niet in het ervaren van Gods aanwezigheid, maar in de waarheid en de betrouwbaarheid van zijn Woord en van zijn roeping voor mij (4). Samen met Psalm 91 wil ik blijven zeggen: Mijn God, op wie ik vertrouw! (1)

Het vuur van mijn vragen

De drie vrienden van Daniël hadden de keus - een verschrikkelijke keuze: Nebukadnessars beeld aanbidden of levend verbranden in die gloeiende oven. Maar ze weigerden toe te geven aan de overmachtige druk van dreiging en angst en van de omstandigheden en gebeurtenissen om hen heen. God zou hen helpen. En zo niet, dan toch was de andere weg geen keus (5).

Het vuur van mijn vragen en van ontmoediging, vrees, omstandigheden, eenzaamheid en niet begrepen worden, is een test. Het mag nooit het motief zijn dat mijn weg bepaalt. Alleen geloof (6). Jezus zei: Zalig zij, die niet gezien hebben en toch geloven (7). Ik wil zijn als Mozes, die bleef doorgaan, alsof hij God echt zag (8).

Uit de Bijbel: 

(1) Psalm 91:1.
Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, overnacht (als het donker is! - AvdS) in de schaduw van de Almachtige. Ik zeg tot de HEER: Mijn toevlucht en mijn vesting, mijn God, op wie ik vertrouw.

(2) 2 Korintiërs 7:5.
... wij waren van alle kanten in de druk: vanbuiten strijd, vanbinnen vrees.

(3) 2 Korintiërs 5:6-7.
Daarom zijn wij te allen tijde vol goede moed, ook al weten wij, dat wij ... ver van de Heer in den vreemde  (= op deze aarde - AvdS) zijn - want wij wandelen in geloof, niet in aanschouwen.

(4) Romeinen 11:29.
Want de genadegaven en de roeping van God zijn onberouwelijk (= Hij komt er niet op terug - AvdS).

(5) Daniël 3:17-18.
Indien onze God, die wij vereren, in staat is ons te bevrijden, dan zal Hij ons uit de brandende vuuroven, en uit uw macht, o koning, bevrijden; maar zelfs indien niet - het zij u bekend, o koning, dat wij uw goden niet vereren, en het gouden beeld dat u hebt opgericht, niet aanbidden (= wij houden vast aan God weg voor ons - AvdS).

(6) Romeinen 4:16.
Daarom is het (alles) uit geloof, opdat het zou zijn naar genade ...

(7) Johannes 20:29.
Jezus zei: ... Zalig zij, die niet gezien hebben en toch geloven.

(8) Hebreeën 11:27b.
... hij bleef standvastig, als ziende de Onzienlijke (= alsof hij Hém zag, die je niet zien kúnt - AvdS).