Het klinkt misschien vreemd, maar David schreef een kerstpsalm. 1000 jaar vóór Jezus’ geboorte! Kan dat dan? Natuurlijk! De dingen die wij vandaag doen, waren toen al bij God bekend. God overziet de eeuwen, zag ons Kerstmis vieren en inspireerde David tot de woorden van Psalm 67.

Hij schreef:
God zij ons genadig en zegene ons,
Hij doe zijn aanschijn bij ons lichten;
opdat men op aarde uw weg zal kennen,
onder alle volken uw heil. (Psalm 67:2-3)

Is dat geen Kerstmis? Zeker wel! Met woorden voor die tijd bad David God om Jezus geboren te laten worden. Hij bad om Gods genade en zegen, dat men op de aarde Gods Weg van heil - van redding - zou leren kennen (1).

Zijn gezicht laten zien

Gods heil is een persoon: Jezus. Zijn naam betekent: ‘God redt’ of: ‘God is redding’.

Simeon, een oude profeet, mocht in de tempel Jezus even in zijn armen houden. Hij had gewacht op de geboorte van de Messias en was helemaal ontroerd. Hij bad: Nu laat U, Heer, uw dienstknecht gaan in vrede (= laat mij nu maar sterven), naar uw woord (= zoals U mij hebt gezegd), want mijn ogen hebben uw heil gezien, ... - ik heb Jezus, die uw redding brengt, gezien! (Lucas 2:29-31)

David bad ook over hóe God zijn genade en zegen zou tonen. Namelijk door zijn aangezicht bij ons te laten lichten. Dat is: door ons zijn gezicht te laten zien en door het licht dat daarvan afstraalt, voor ons te laten schijnen. Dat is volop Kerstmis!

Dit gebed was Gods plan!

Want Jezus ís het gezicht van God, de Vader. Wie Mij heeft gezien, heeft de Vader gezien, zei Hijzelf. (Johannes 14:9) En Hij is ook het licht dat van het gezicht van de Vader afstraalt, het ‘Licht van de wereld’ (Johannes 8:12) Jezus’ komst was dus de letterlijke vervulling van Davids gebed om Kerstmis, het licht dat schijnt in de duisternis! (2)

David had een bijzondere reden, waarom hij om dat licht bad: Opdat men op aarde uw weg zal kennen. Dit is een bijzonder gebed! Een profetisch gebed!

Toen niemand nog dacht aan redding van de wereld, bad David al dat niet alleen Israël, maar alle volken Gods weg van redding zouden kennen. Dit gebed was dan ook Gods plan, want: ... zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben. (Johannes 3:16)

‘Komt allen tezamen!’

Daarom is Kerstmis zo’n groot feest! Gods heil is voor heel de wereld! Daarom doen we waar David profetisch eveneens voor bad: dat God zou maken dat wij, die uit de volken zijn, dus de meesten van ons, vanwege Gods redding Hem zouden toezingen. Hij bad: Dat de volken (wij dus) U loven, o God, dat de volken allen samen U loven! (Psalm 67:6) En dat doen we!

‘Komt allen tezamen, komt, verheugd van harte,’ zingen we. Thuis, bij onze kerstvieringen, op straat. Ook dit gebed van David is dus verhoord. Wat een heerlijk feest, Kerstmis!

God zag er in Davids tijd al naar uit, dat wij het zouden vieren. Hij verheugde zich erover, dat wij ons hart voor Jezus zouden openen. En dat Hij daarin voor altijd zou kunnen wonen!

  Print hier uit ... 

Uit de Bijbel:

(1) Johannes 14:6.
Jezus zei ...: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; ...

(2) Johannes 1:4-5a.
In het Woord was leven en het leven was het licht van de mensen; en het licht schijnt in de duisternis ...