Opvallende woorden in Psalm 20: De HEER antwoorde u ten dage van de benauwdheid, ..., Hij antwoorde ons ten dage dat wij roepen (1). Het klinkt als een verlangen, een zegenwens. Dat is het ook. Maar tegelijk ligt daarin het antwoord: ‘Verwacht het, want God zal het doen!’ God zál antwoorden, Hij zál tot je spreken. Maar wel een vraag: hóe doet Hij dat?

Want we willen toch voor Hem leven, zijn weg gaan. En daarvoor hebben we wel zijn spreken, zijn leiding nodig. Die behoefte begrijpt God (2) en Hij gaat erop in.

Op een heel persoonlijke wijze

Op zichzelf is de Bijbel natuurlijk al één en al spreken van God. We lezen die en leren Hem en zijn spreken erin te verstaan. Maar God kan ook meer specifiek en persoonlijk tot ons spreken, over onze eigen situatie bijvoorbeeld. Ook dat doet Hij soms door de Bijbel.

Een voorbeeld: onder het lezen ervan kan de Heilige Geest ineens bepaalde woorden of een zinsnede voor je doen ‘oplichten’. Ineens ‘zie’ je die woorden. Op een heel persoonlijke wijze richt God zich er rechtstreeks door tot ons. Bemoedigt of waarschuwt ons of wijst ons een weg.

Een ander voorbeeld: midden in een bepaalde situatie worden we ineens herinnerd aan een uitspraak in de Bijbel. Soms is die van toepassing op dat moment. Maar hij kan ook te maken hebben met bijvoorbeeld een plan of wens waarmee we al langer rondlopen. Dit alles is heel wezenlijk!

Niet op een dwaalweg komen

Zo kan God op vele manieren tot ons spreken (3). Want Hij is de levende God. Zelfs kan Hij soms dingen die Hij heeft gesproken, op een simpele manier bevestigen door uitspraken van mensen of door dingen die gebeuren. Ook dit ervaren we soms als zijn spreken.

Zijn spreken kan ook een diep in ons hart aanwezige zekerheid zijn die Híj daarin heeft gelegd (4). Die ís er gewoon. Je behoeft niet te zoeken. Of het is een spreken, eveneens diep in je hart, dat zegt: Dit is de weg, ... (5). Je ‘vindt’ het antwoord als het ware. Zoals mensen die ‘in een bediening staan’, vaak ervaren. Dan weet je: ‘Die kant moet ik op!’ Het maakt je blij. Omdat je weet: Gód heeft tot mij gesproken!

Wel blijft het nodig, met name bij belangrijke beslissingen, bijvoorbeeld bij een keerpunt in ons leven, dat God zo’n antwoord bevestigt, het opnieuw, op andere wijze, geeft. God houdt zich ook zelf aan die regel (6). Zodat we niet op een dwaalweg komen.

Zijn verlangen

Natuurlijk blijft de Bijbel zelf Gods ‘handboek’, waardoor Hij leiding geeft. Daarom gaan we, om maar een paar dingen te noemen, níet stelen, maar hebben we wél ‘de broederschap’ lief. En natuurlijk zijn er dan nog de profetieën, dromen en andere openbaringen die God geeft.

Eén ding blijft bij dit alles staan: het is Hem altijd om ons hart te doen (7). Het gaat Hem om onszelf. Hij kan ons leren en antwoorden geven, maar daarachter vinden we altijd zijn verlangen, dat we één met Hem zullen zijn, dichtbij Hem komen en blijven. Want Hij houdt van ons!

  Print hier uit ...  

Uit de Bijbel:

(1) Psalm 20:2, 10.
De HEER antwoorde u ten dage van de benauwdheid, ..., Hij antwoorde ons ten dage dat wij roepen.

(2) Psalm 4:2.
Als ik roep, antwoord mij, o God van mijn gerechtigheid (= die mij maakt tot iemand die mét en vóór U leeft - AvdS), die mij ruimte maakt in benauwdheid; ...

(3) Job 33:14 e.v..
Want God spreekt op één wijze, of op twee, ...

(4) Hebreeën 11:1.
Het geloof ... is de zekerheid van de dingen, die men hoopt, en het bewijs van de dingen, die men niet ziet. Want door dit (geloof) is aan de ouden een getuigenis gegeven.

(5) Jesaja 30:21.
En wanneer je rechts of wanneer je links zoudt willen gaan, zullen je oren achter je het woord horen: Dit is de weg, wandelt daarop.

(6) Hebreeën 6:17-18.
Daarom heeft God, ..., Zich onder ede verbonden, opdat door twee onveranderlijke dingen (die elkaar bevestigen - AvdS), wij, ..., een krachtige aansporing zouden hebben om de hoop te grijpen, die voor ons ligt.

(7) Spreuken 23:26.
Mijn zoon, geef mij uw hart, laten uw ogen behagen hebben in mijn wegen.